Πολλά παπούτσια μάγεψαν
τα άπληστα τα μάτια
γόβες, μποτάκια, ξόδεψα
σαν να ‘ταν παιχνιδάκια
αλλά την φαντασία μου
τώρα την εξιτάρει
το δέρμα σου να φορεθεί
σε ένα απλό ζευγάρι

ο μόνος μου ενδοιασμός
χοντρόπετσος πως είσαι
κι όλο δεκάρες μου πετάς
και μου φωνάζεις ζήσε
και τότε παίρνω ανάποδες
το αίμα στο κεφάλι
που με έκανες να προσκυνώ
το μαύρο σου το χάλι

μόνο στον ύπνο τον βαθύ
παίρνει μορφή η σκέψη
και εύχομαι τα παπούτσια σου
ο σκύλος να μαζέψει..