Φάτσα για τις απόκριες η μούρη η δική σου
και το χεις κάνει λάστιχο ντερέκι το κορμί σου..

Στο Χάρβαρντ πως σ’ αντέξανε (με τις κλωτσιές
να φύγεις) και ύστερα πάλι την οργή του κόσμου
να αποφύγεις

Τούτο δεν είναι δυνατό έλεγε να συμβαίνει
όπως σταυροκοπιότανε η μάνα η πονεμένη

(να σε έχουνε για αρχηγό να σε χειροκροτούνε
– αντί να γίνονται καπνός, μπροστά τους αν σε δούνε..)