Φεύγεις αγόρι μου γλυκό
σαν άνεμος μακριά μου
απόψε η γη δεν με χωρά
πονούν τα σωθικά μου

Ποιος θα ‘ρχεται ξημέρωμα
τώρα να με ξυπνάει
στο κουρασμένο σώμα μου
επάνω να ακουμπάει

Λευκό κερί τα χνάρια σου
σημάδι στην ψυχή μου
γιατί σε αγάπησα πολύ
και σε είχα σαν παιδί μου

Κρύβει η σιωπή των λόγων μου
τις πιο γλυκές τις λέξεις
πάρε μαζί σου όσες θες
τις νύχτες για να αντέξεις

Αυτή η αγάπη μας θα ζει
μονάχα για τους δυο μας
και θα ναι το απόλυτο
και αιώνιο μυστικό μας

Αντίο αγόρι δεν μπορώ
τον κόμπο στον λαιμό μου
μες της ζωής το λεύκωμα
θα σε έχω σαν θεό μου