57 ψυχές

– Κώστας, Μήτσος-Τάκης κλπ

Πως το μπορώ να σας κοιτώ και η γη να μην ραγίζει
όταν οργή εκδίκησης το χέρι σας οπλίζει..

-Γονείς
Φύγαν εκείνα τα παιδιά κι ακόμα να γυρίσουν
κι αυτά τα αποτυπώματα της μνήμης μας θα σβήσουν
οι εικόνες τους τρεμάμενες τα βράδια μας στοιχειώνουν
και οι κραυγές δικαίωσης ψηλά μας ξεσηκώνουν..
η τιμωρία κρύβεται στα μπάζα της χωμένη
«δικαιοσύνη» χάθηκες, έννοια πεθαμένη..

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *