Σ αγγίζω και είναι δανεικές
όσες στιγμές μου έχεις κλέψει
και όλες ζητούν επιστροφή
ξέρει η καρδιά τι να διαλέξει
η σκέψη πίσω με γυρνά
αιχμαλωτίζεται η καημένη
στα χρόνια που ήμασταν μαζί
ένας στον άλλον μυημένοι

έχασες που ήθελες να φύγεις
όλα τα λάθη είναι δικά σου
πως στο σκοτάδι σε τραβούσα
έλεγες κι ήμουνα σκιά σου

Εγώ θα πιω για σένα τώρα
και δεν πληρώνω ούτε δεκάρα
στης μνήμης μου τον εφιάλτη
επιστροφή ίσον λαχτάρα
κι αν βρήκες τρόπο να ριζώσεις
σε άλλης γωνιάς το προσκεφάλι
το ίδιο έργο στην οθόνη
κι ύστερα μόνος σου και πάλι